
Kanalizacja deszczowa i odwodnienie wokół domu – projekt, retencja i serwis w praktyce
Od dachu do gruntu – ciągła droga wody
Zaczynamy od rynien o odpowiedniej szerokości i spadku (ok. 0,5–2%), liczby rur spustowych oraz ich lokalizacji. Każda rura spustowa powinna mieć zapewnione bezpieczne odejście: do kanalizacji deszczowej, skrzynki rozsączającej lub studni chłonnej. Nigdy nie łączymy deszczówki z kanalizacją sanitarną w budynku – grozi cofką i mandatami.
Odwodnienia liniowe, kratki i osadniki
Na podjazdach i przy bramach sprawdzają się odwodnienia liniowe z rusztami (stal/żeliwo) i osadnikami piasku. Kluczem jest poziomowanie – korytka muszą być równo z nawierzchnią i mieć spadek w kierunku odpływu. Przed podłączeniem do instalacji warto przewidzieć studzienkę z syfonem lub osadnikiem dla zatrzymania liści i żwiru.
Drenaż opaskowy – kiedy potrzebny?
Drenaż wykonuje się wokół ław fundamentowych, gdy grunt jest słabo przepuszczalny lub poziom wód gruntowych bywa wysoki. Rury drenarskie układa się ze spadkiem do studni zbiorczej, w obsypce filtracyjnej (żwir + geowłóknina). Pamiętaj o oddzieleniu od kanalizacji sanitarnej i o studniach kontrolnych w narożach.
Rozsączanie i retencja – skrzynki, studnie chłonne
Jeśli nie masz przyłącza do kanalizacji deszczowej, wodę można rozsączyć na działce: skrzynki rozsączające, tunele lub studnie chłonne z kręgów. Warunkiem jest przepuszczalny grunt i zachowanie odległości od fundamentów oraz granic działki. Coraz częściej łączy się retencję z wykorzystaniem wody – zbiornik na deszczówkę do podlewania ogrodu.
Eksploatacja i serwis – najtańsza polisa
- Czyszczenie rynien i koszy dachowych 2 razy w roku.
- Odkamienianie i płukanie korytek odwodnień – szczególnie po zimie.
- Kontrola osadników i studni – usuwanie piasku i liści.
- Test deszczowy – wąż ogrodowy i obserwacja, gdzie robią się zastoje.
m.wi
Comments are closed.