Spadki i wysokości – fundament sukcesu

Minimalny spadek powierzchni prysznica to ok. 2% w kierunku odpływu (2 cm na każdy metr). W strefie natrysku płytka podłogowa powinna być docinana tak, aby linie fug prowadziły wodę do korytka. Kluczowe są wysokości: głębokość syfonu, grubość warstw (jastrych, hydroizolacja, klej, płytka) i możliwość wpasowania korytka w posadzce.

Hydroizolacja: folia w płynie, maty uszczelniające, taśmy w narożach

Sama fugi nie są wodoszczelne. Hydroizolację wykonuje się pod płytkami: 2 warstwy folii w płynie lub systemowe maty uszczelniające. Newralgiczne miejsca (naroża, przejścia rur, połączenie korytka z posadzką) zabezpiecza się taśmami i mankietami. Warto wykonać próbę szczelności – zatyczka w odpływie, woda na kilka godzin i obserwacja czy poziom nie spada.

Syfon i odpływ – wydajność i zapach

Syfon musi mieć odpowiedni słup wody (zaporę antyzapachową) i wydajność dopasowaną do deszczownicy. Przy dużych głowicach 25–30 l/min mały syfon 20 l/min nie nadąży – efekt: przelewanie. Jeśli łazienka długo nie jest używana, woda w syfonie odparowuje – pomogą syfony z membraną lub okresowe “przelanie”.

Najczęstsze błędy wykonawcze

• Zbyt mały spadek lub „miski” na płytkach – woda stoi i podcieka fugami.
• Brak taśm w narożach – przecieki do sąsiadów lub pod posadzkę.
• Niedrożny syfon – resztki kleju, zaprawy i brud po remoncie.
• Odwrotne ułożenie kołnierza korytka – brak ciągłości hydroizolacji.

Checklist odbioru prysznica bezbrodzikowego

• Test zalania – 10–15 minut ciągłego natrysku; żadnych kałuż poza strefą prysznica.
• Kontrola spadków – kula/poziomnica; woda nie „biegnie” w przeciwną stronę.
• Demontowalna kratka i dostęp do syfonu – możliwość czyszczenia włosów i osadów.
• Szczelne połączenie korytka z hydroizolacją – brak pęcherzy i przerw.

m.wi